Reis met ons mee
Ho'oláH level 1
In je leven heb je, bewust en/of onbewust, doelen of wensen op allerlei gebieden zoals werk, huis, relatie(s), vrienden, gezondheid, kinderen, zingeving, geluk enz. Deze doelen zijn soms gedreven door (vaak) onbekende krachten, maar worden soms ook belemmerd door (vaak) onbekende weerstand. Als dingen niet lukken, voelen we die frictie en dit levert meestal frustratie, boosheid, verdriet, fysieke, mentale en emotionele pijn op. Er trekt iets aan jou, wat je weerhoudt om bij dat doel te komen.
Alles hierin draait om verbinding en bewustzijn.
Zie het als dat er letterlijk met weerstandbanden aan je getrokken wordt die ervoor zorgen dat je niet vooruit komt en zo dat ene doel niet kunt bereiken. Wat kun je dan doen? Door blijven trekken? Geheid dat dit tot nog meer frustratie leidt en als je lang genoeg blijft trekken, zal je lichaam vanzelf (letterlijk) opgeven. Pas wanneer de last en de trekkracht zo groot is dat we niet meer kunnen, beseffen we dat het zo niet verder kan. We blijven vaak in die tunnelvisie van doortrekken en doorgaan, maar misschien kan het ook anders…
Dat wat er letterlijk en figuurlijk aan jou trekt, zijn de dingen die in je hoofd, lijf en hart gebeuren.
Wellicht zijn dit belemmerende overtuigingen en negatieve gedachten of zelfspraak?
Trekt je hart door pijn, angst en verdriet en houd jij je vast aan (overlevings)patronen en gedrag, waardoor jij niet je hart volgt? En dat is niet wat je wilt?
Zijn het lichamelijke pijnen, ongemakken en ziekte die aan je trekken, omdat je steeds maar die lichamelijk signalen hebt genegeerd die eigenlijk tegen je zeggen je dat jouw (mentale/emotionele) grens bereikt is?
Of zijn het misschien de niet doorvoelde emoties, die gezien en gevoeld willen worden?
Je bent verbonden met dat wat aan je trekt, alleen als je doortrekt kun je niet verbinden, want je loopt er letterlijk en figuurlijk van weg. Dit kan anders.. maar hoe dan?
Je kunt je omdraaien, het aankijken, ermee verbinden of loslaten. Zodra je je omdraait zal de trekkracht afnemen, omdat je de andere kant op kijkt. Je vertraagt en je komt letterlijk even stil te staan. In stilte kun je verbinden. Net zoals het oog in de orkaan; daar waar de oplossing en uitgang zit is onderin in het oog van de orkaan; in de stilte. Vanuit daar kun je de chaos, trekkrachten en onrust bekijken en zien wat jij nodig hebt, waar jij mee hebt te verbinden, los te laten en/of aan te kijken.
Heb je misschien de pijn en het verdriet aan te kijken, of te verbinden met datgene wat je hart zegt, of zijn het die belemmerende gedachten die je hebt los te laten? Als je het aangaat, dan zal de trekkracht niet alleen verminderen, maar zal het je zelfs in de goede richting duwen.
Dit alles kan alleen maar als je bewust bent van wat er in je hoofd, lijf en hart gebeurt en je hiermee kan verbinden. En dit is precies wat wij met onze retraite (stilte) willen doen; je helpen en ondersteunen bij het bewust worden van wat er gebeurt in je hoofd, lijf en hart om vervolgens te kunnen verbinden met je hart, los te laten wat aan je trekt en aan te kijken van wat nog doorvoeld wil worden. Wij geloven erin dat je dit bereikt door te vertragen en door dit te gaan ervaren. Uit ervaring weten we dat dit moed vraagt en dat dit pijn en lijden met zich meebrengt, dat die weerstandbanden misschien eerst wel verder aantrekken en jij uit je comfort zone zal moeten stappen. Je bent vaak zelf onderdeel van het probleem én ook de oplossing zit in jezelf.
Blijf jij liever trekken of durf jij je om te draaien en jouw trekkrachten te onderzoeken en te ontdekken hoe jij kunt verbinden, los te gaan laten en dingen aankijken om jezelf zo weer vooruit te duwen ipv aan jezelf te blijven trekken?